شکر و سپاس از زبان حضرت علی (ع)

شکر و سپاس، سبب فزونی است.

اگر خدا شما را نعمتی داد شکر آن به جای آورید.

چنین نیست که خداوند سبحان راه شکر را به کسی بگشاید و درگاه فزونی را به وی ببندد.

سپاسگزاری را غنیمت شمرید که کمترین سودش فراوانی نعمت است.

سرگرم سپاسگزاری باش که از چیزی که دیگری بدان گرفتار گردیده است، دور باشی.

سپاس نعمت، ایمنی از نزول گرفتاری است.

سپاسگزاری دژ محکم نعمت است.

هیچ چیزی به مانند سپاسگزاری نعمت را نگهداری نکند.

هرگاه به تو بخشیدند، سپاسگزار باش.

اظهار توانگری، از سپاسگزاری است.

منبع: هر روز با مولا علی باش/ نفیسه معتکف