من از زندگی آموختم :
از آنچه دارم و در اختیارم است کمال لذت رو ببرم...
هیچ وقت صرفا به مساﺋل زندگیم فکر نکنم، بلکه تمرکزم رو بزارم روی راه حل های حل مساﺋلم...
همیشه موقع بروزمساﺋل و مشکلات زندگی با خود به دفعات بگم این فقط یه حالت موقتی هستش و بزودی همه چی حل می شه... (همونطور که توی این 22 سال زندگیم، مساﺋلم بارها و بارها به لطف خدا حل شدن)
همیشه و در هر حالتی فقط و فقط به چیزایی که دارم و دوست دارم داشته باشم فکر کنم و بابتشون خدا رو شکر کنم و با این کارم ذره ذره وجودم غرق در لذت بشه...
اگر چیزی رو دوست دارم داشته باشم و از داشتنش لذت ببرم اما بنا به هر دلیلی در حال حاضر ندارمش، با خودم بگم درسته که در دنیای واقعی اونو ندارم اما توی ذهنم که می تونم داشته باشمش و لذتش رو بچشم، پس چه دلیلی داره که خودمو از داشتنش در دنیای فکر و خیال و ذهنم محروم کنم...!!؟
سلام محمد جان
دیگه از ما سراغی نمیگیری
سلام آقا محمد
اگه واقعا ۲۲ سالته بهت تبریک میگم که چنین ذهنیتی از زندگی داری .
برات زندگی سرشار از وجود خدا برایت آرزو دارم .